Резюме / Περίληψη
Някои от най-известните икони от манастира „Св. Екатерина” датират от първата половина на ХІІІ век. Смята се, че те са дело на изтъкнати зографи от диаспората, дошли в манастира след завземането на Константинопол от кръстоносците. Стилистиката на иконите може да се сравни със стенописите от църквата „Св. Никола и Св. Пантелеймон” в Бояна, България, от 1259 г. В тези стенописи художествените тенденции на времето са изразени в строг стил, който очевидно е съществувал редом с грубия и динамичен подход на съвременните им солунски ателиета. С оглед на последното наблюдение нашето изследване може да донесе допълнителна информация за изключителната художествена продукция на средищата на възникване на тези изображения. Фреските действително отразяват нивото на художествения живот по време на латинската окупация на Константинопол (1204-1261 г.).
Παναγιωτίδη Μαρία, Μερικές παρατηρήσεις σε εικόνες του Σινά και τοιχογραφίες της Boyana από τον δέκατο τρίτο αιώνα (1259).
Μερικές από τις πιο γνωστές εικόνες από το μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά χρονολογούνται από το πρώτο μισό του 13ου αιώνα. Πιστεύεται ότι είναι έργα επιφανών ζωγράφων από τη διασπορά που ήρθαν στο μοναστήρι μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Σταυροφόρους.
Η τεχνοτροπία των εικόνων μπορεί να συγκριθεί με τις τοιχογραφίες από την εκκλησία του Αγίου Νικολάου και Αγ. Παντελεήμονα στη Μπογιάνα της Βουλγαρίας από το 1259. Στις τοιχογραφίες αυτές εκφράζονται με αυστηρό ύφος οι καλλιτεχνικές τάσεις της εποχής, που προφανώς υπήρχε παράλληλα με την τραχιά και δυναμική προσέγγιση των σύγχρονων εργαστηρίων τους στη Θεσσαλονίκη. Εν όψει της τελευταίας παρατήρησης, η μελέτη μας μπορεί να δώσει πρόσθετες πληροφορίες σχετικά με την εξαιρετική καλλιτεχνική παραγωγή των κέντρων προέλευσης αυτών των εικόνων. Οι τοιχογραφίες αντικατοπτρίζουν ουσιαστικά το επίπεδο της καλλιτεχνικής ζωής κατά τη Λατινοκρατία της Κωνσταντινούπολης (1204-1261).
